“งูจงอางหวงไข่” ระบบควบคุมฟอดคนกรีดยางในขณะที่มีไข่ในก่อไผ่กู้ภัยช่วยระบบกลางป่า

ยะลา-ผวาจงงูอางยาวกว่า 3 เมตรอยู่ในกอไผ่ส่งเสียงระบบควบคุมในขณะที่คนไปกรีดยางพาราการแจ้งเตือนกู้ภัยไปจับนอนเรนรังไข่อยู่ 37 ฟองกู้ภัยช่วยนำไข่งูไปไว้ป่ากลางและจับแม่งูเหลือกลับคืนธรรมชาติ

          เวลา 15 มี.ค.68 เวลา 10.00 น. ศูนย์วิทยุกู้ชีพกู้ภัยมุสลิมเบตงจำเป็นต้องแจ้งมีคนไข้ที่ต้องการให้ช่วยจับงูจงอางภายในสวนยางพารา ถ.รวมวิทย์เขตเทศบาลเมืองเบตง อ.เบตงจ.ยะลาส่งหน่วยกู้ภัยพร้อมนำอุปกรณ์ตรวจสอบเข้าช่วยเหลืออาสากู้ภัยได้ขี่รถถนนรวมวิทย์กระดูกเกือบสถานีทวนสัญญาณหรือที่คนในพื้นที่เรียกเสาะพบนายโทรศัพท์อัจฉริยะถึงสวนยางพารายืนคอยอยู่ทางเข้าสวนและสามารถนำไปยังจุดทราบเบาะแสโดยเฉพาะอย่างยิ่งตามทางสวนยางอีกทางหนึ่ง 200-300 เมตรพบกับงูจงอางตรวจสอบสีดำส่งเสียงตรวจสอบอยู่ในกอไผ่อาสากู้ภัยจึงใช้อุปกรณ์คล้องคอเพื่อซ่อนตัวในที่ใดและทำท่าต่อสู้โดยชูคอคอแม่เบี้ย และเสียงคอยตรวจสอบในเวลาที่งูตัวนั้น 3.20 เมตรรายงานผล 6-7 ตรวจสอบว่างูสู้ไม่ยอมซอฟต์เพิกเฉยอาซาสาสืบสวนสอบสวนจึงตรวจสอบภายในกอไผ่พบว่ามีรังและไข่ของงูอยู่ในกอกอไผ่หลาย ๆ ฟองจึงทำให้การประสานเกิดขึ้น น.ส.พัชรินทร์ ประทุมเมฆปกคลุมศูนย์คนรักสัตว์เบตง ให้มาทำรังของงูไปอยู่ในป่าโดยไม่เป็นอันตรายต่อผู้คนและงู

          คณะที่ไปช่วยย้ายไข่งูได้นำกล่องโฟมรองพื้นด้วยใบจากธรรมชาติที่สามารถใช้มือเจาะพื้นที่บริเวณรังด้วยความระมัดระวังไม่ให้ไข่งูแตกและยกรังพร้อมไข่ทั้งหมดมาใส่กล่อง ที่มีลักษณะนับไข่ได้ทั้งหมด 37 ฟองจะสามารถส่องไปได้โดยตรงในบริเวณพื้นที่ซึ่งมองเห็นได้จากระยะไกลจากผู้คนและบ้านเรือนประชาชนบางส่วนแม่งูปล่อยปล่อยสู่ป่าธรรมชาติอีกด้วย

           นายคำ ปัญญาประดิษฐ์ ชาวสวนยางพารา เล่าว่าระบบควบคุมของกรีดยางพาราอยู่ในส่วนของการสอบสวนในสนามฟอดๆพอดูคุณสมบัติต่างๆ ที่จงอางอยู่ในกอไผ่ซึ่งเป็นต้นยางพาราที่แฟนตนอยู่ดู 3 เมตรส่งเสียงวิจารณ์แฟนจึงเดินมาบอกตีให้ไปดูในจงอางอยู่เดิมไม่ไต่หนี และชูคอรายงานแม่เบื้ยส่งเสียงตรวจสอบ ดังนั้นรีบแจ้งข่าวสืบสวนให้มาจับเพราะเสียงดังมากเกิดอันตรายเวลากรีดยาง เริ่มต้นที่ตนก็รู้ว่าเหตุใดงูเห็นคนไม่เคยหนีเพิ่มส่งเสียง บางครั้งมักจะอาสากู้ภัยมาจับจึงรู้ว่างูจงอางนี่มาทำรังและมักจะไข่เหมือนที่ประชาชนพูดกัน “จงอางหวงไข่” เลยสู้ไม่หนี